θεοτρόπος

θεοτρόπος, -ον (Μ)

αυτός που στρέφεται προς τον θεό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -τροπος (< τρέπω), πρβλ. δερμο-τρόπος, ελληνό-τροπος].